دانه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دانه یا غله (به انگلیسی: Grain) یک بذر کوچک، سخت، خشک است که می‌تواند دارای پوش‌برگ و بخش میوه‌ای یا بدون آن‌ها باشد و برای خوراک انسانی یا جانوران، کشت می‌شود. در مورد گیاهان، واژهٔ دانه، ممکن است برای دو منظور مختلف به‌کار برده شود: ۱. بذر که وسیله تولید مثل بیشتر گیاهان گلدار است. ۲. دانه‌های خوراکی چه برای انسان و چه برای حیوانات پرورشی. این مقاله، به موضوع دانه‌های خوراکی می‌پردازد. دو گروه عمده گیاهانی که برای تولید دانه، کشت می‌شوند غلات و حبوبات هستند. دانه‌ها در مقایسه با سایر خوراکی‌ها مانند سیب‌زمینی شیرین و مانیوک و میوه‌های حاوی نشاسته مانند موز پختنی و درخت نان، ماندگاری بسیار بیشتری داشته و قابلیت ذخیره‌سازی بالایی دارند. این قابلیت، دانه‌ها را به‌عنوا
